Uitvaart met een tolk, door Paul in den Rieden, regio Friesland
Onlangs werd mij gevraagd de uitvaart te leiden van een man van 33 jaar, die afkomstig was uit Bosnië.
Ter voorbereiding van het gesprek met zijn ouders en zijn zus heb ik Wikipedia geraadpleegd om een beeld te krijgen van de burgeroorlog, die in de negentiger jaren in het voormalige Joegoslavië gewoed heeft. Deze familie was destijds gevlucht, omdat zij gevaar liepen om vermoord te worden. De kinderen waren tijdens die vlucht nog heel jong. Na wat omzwervingen kwamen zij terecht in een opvangcentrum in Witmarsum (Fr.). Over de opvang en de wijze waarop ze opgenomen waren in de gemeenschap waren zij zeer lovend.
Tijdens ons gesprek vroeg de vader mij of ik weleens met een tolk gewerkt had. Tijdens de uitvaartplechtigheid zouden er een aantal familieleden uit Bosnië aanwezig zijn en hij wilde graag dat die datgene dat ik zou gaan zeggen, ook zouden kunnen volgen.
Hoe stelde hij zich dat dan voor? Na elke zin een tolk de zin laten vertalen? Na elke alinea? Terwijl ik die vragen aan de vader stelde, waarbij ik wel liet merken dat ik dat niet werkbaar vond, bedacht ik een andere oplossing. “Als ik zorg dat u mijn tekst ruim voor de uitvaart in uw bezit heeft, kunt u dan zorgen voor een vertaling?”
En zo hebben we het gedaan, met gevolg dat tijdens de uitvaart op de eerste en tweede rij een vijftiental mensen met een papier in hun handen zat en mijn toespraak konden “meelezen”.